Squat uznaje się za opuszczoną nieruchomość, która zamieszkiwana jest przez tzw. Skłotersów bez zgody lub wiedzy właściciela. Działania te uznaje się za niezgodne z obowiązującym prawem i wielu krajach przejmowanie nieruchomości przez skłotersów jest traktowane jako przestępstwo. W niektórych miejscach squating postrzega się jako konflikt między nielegalnymi lokatorami a właścicielem, w których prawo stoi w większości przypadków po stronie właściciela. Historia Squatów sięga XVII wieku, kiedy to w Anglii powstał ruch „Diggersów” - angielska organizacja chłopska zajmująca i uprawiająca tereny pozostawione wolne bez ingerencji człowieka. Po drugiej wojnie światowej nastąpiło masowe zajmowanie pustostanów w szczególności w miastach zniszczonych takich jak Warszawa, Roterdam, Londyn czy Drezno. W latach 60 XX wieku rewolucja kulturalna i rozwój kontrkultury wytworzył szereg nowych postaw kwestionujących dotychczasowy porządek. Zapoczątkowało to zmianę postaw i popularyzację odmiennych zachowań. Rozwój subkultury hipisowskiej doprowadził do wprowadzenia nowych ideałów i utworzenia hippisowskich komun, które współcześnie można nazwać squattingiem. Zjawisko squatów pojawiło się na zachodzie wcześniej niż w Polsce głównie z powodu uwarunkowań politycznych, które utrudniały przepływ i wprowadzanie zmian, jakie miały miejsce w krajach kapitalistycznych.
Ruch squaterski nie opierał się jedynie na ideałach kontrkulturowej młodzieży. Istotnym aspektem przez, który squaty stawały się coraz bardziej popularne to problem bezdomność. W Wielkiej Brytanii szczególny wpływ na rozwarstwienie się społeczeństwa i pogłębienie obszarów biedy miała sytuacja ekonomiczna. W 1968 roku pod wpływem aktywności ruchów społecznych i pogłębiającego się problemu bezdomności zorganizowana została pierwsza kampania squaterska, której celem było zapewnienie bezdomnym osobom dachu nad głową. Zapoczątkowało to wojnę trwającą do dziś pomiędzy właścicielami budynków i ludźmi nielegalnie je zajmującymi. Lata 70 – te doprowadziły do kolejnych problemów mieszkaniowych, które doprowadziły do wzrostu popularności ruchów squaterskich. Nierozerwalna z ruchem squaterskim jest również kultura punkowa, która miała ogromny wpływ na rozwój tego zjawiska i w takiej właśnie formie anarchistycznego punku dotarła do Polski. Zjawisko squaterskie w Polsce miało charakter nietrwały i ciężko jest znaleźć i odtworzyć historię początków tego ruchu. Squaty pojawiają się jednak regularnie w szczególności w największych miastach, najdłużej funkcjonującym squatem jest jedenastoletni „Roznrat” w Poznaniu.
Współcześnie Squaty kojarzą się z działalnością anarchistyczną czy aktywistyczną. Squaty pełnią oprócz funkcji mieszkalnej rolę siedzib oddolnych związków zawodowych, grup lokatorskich, zapewniają wsparcie prawne i bezpośrednie w walkach pracowniczych, mieszkaniowych oraz dla więźniów i imigrantów. Organizacje, które zajmują się tego typu działalnością to m. in. Anarchistyczny Czarny Krzyż i Migracja to nie zbrodnia. Squaty to zjawisko, które występuje na całym świecie, jest popularne wśród różnych subkultur i kultur alternatywnych, miejsca te często są ośrodkami edukacyjnymi, alternatywnymi centrami kultury i miejscami spotkań.
Komentarze
Prześlij komentarz