“He who controls the Ad speaks with the voice of our Age.” - Jack Napier, John Thomas BLF
The Billboard Liberation Front jest grupą stworzoną w 1977 roku w San Francisco. Grupa zajmuje się tzw. Culture Jamming, które jest taktyką używaną przez wiele anty - konsumpcjonistycznych grup. Działania Culture Jamming mają zakłócić działanie mainstreamowych mediów i korporacji, ujawniając ich szkodliwy przekaz i szczególne metody dominacji, które sprawują nad kulturą masową. Billboard Liberation Front działają w przestrzeni miejskiej, zmieniają słowa, litery i manipulują przekazem, który zawarty jest na billboardach. Grupa BLF powstała pierwotnie jako impreza Suicide Club zorganizowana przez Gary'ego Warne'ra w 1977 roku. Suicide Club to tajne ugrupowanie z San Francisco uważane za pierwsze nowoczesne, ekstremalne, eksplorujące miasto stowarzyszenie, znane ze swoich anarchistycznych zachowań i pranków.
The Billboard Liberation Front współpracują także z innymi grupami artystycznymi m. in. Monochrom, Guerrilla Girls i Joe Skaggs. W 2013 roku complex magazine zaklasyfikował BLF na 27 miejscu 50 najbardziej wpływowych artystów ulicznych wszechczasów. Jak możemy przeczytać na oficjalnej stronie The Billboard Liberation Front uznają się za „prywatny podmiot kontrolowany przez pracowników, bez numeru telefonu i stałego adresu”. Napędza ich jedna pasja: „terminowa poprawa zewnętrznych reklam. Od skromnej wstawki na kiosku po potężny mega – znak na autostradzie”.
Manifest BLF:
1. Reklama wypełnia wszystkie zakątki naszego życie; przenika naszą świadomość w sposób, w który ciężko jest nawet odróżnić marzenia od szybkiej serii reklam telewizyjnych.
2. Różne formy mediów służą reklamie jako główny kanał komunikacji ze społeczeństwem. Nowe media zostały całkowicie wymyślone jedynie w celu usprawnienia procesu dostarczania reklam do odbiorców.
3. Staromodne wyobrażenia o sztuce, nauce i duchowości będące wielkimi osiągnięciami i najszlachetniejszymi celami ludzkiego ducha zostały przekreślone na krystalicznych wybrzeżach akwizycji; święte dążenie do konsumenckich dóbr. Wszystkie stare formy i filozofie zostały mądrze dobrane i ponownie przywrócone przez nowych szamanów, jako nowe strategie marketingowe i kampanie konsumenckie.
4. Spirytualizm, literatura i sztuki takie jak: malarstwo, rzeźba, muzyka i taniec są zasadniczo produkowane, pakowane i konsumowane w taki sam sposób jak nowy samochód. Zawartość produktów, podyktowana trendami w modzie, zawiera okres półtrwania odpowiadający kalendarzowi producentów, którzy chcą zastąpić je nowszymi modelami.
5. Lokowanie produktów w telewizji i filmie przejęło fabułę, rozwój postaci i inne przestarzałe strategie mające znaczenie w programie producentów filmowych. Reżyserzy zarządzający największymi budżetami zrobią wszystko by tylko nie obciąć reklam w telewizji i teledyskach.
6. Artyści są oceniani i nagradzani na podstawie ich postawy według trwającego utowarowienia przedmiotów artystycznych. Kłaniając się modzie i kaprysom kultury rządzącej w galeriach, twórcy Ci próbują tworzyć kolekcjonerskie bombki i współczesne lub „epokowe” przedmioty, które z powodzeniem spenetrują rynek kolekcjonerski. Artyści odnoszący największy sukces to ci, którzy z powodzeniem mogą sprzedawać swoje dzieła. Coraz częściej uczą się tego od samych reklamodawców; nie muszą już dłużej fałszywie utrzymywać rozróżnienia pomiędzy „Sztuką piękna” a „Sztuką komercyjną”.
Cały manifest można przeczytać tu: http://www.billboardliberation.com
Komentarze
Prześlij komentarz