WE DON'T PUT OUT
,,Ladies and Gentlemen: The Fabulous Stains'' to przede wszystkim film muzyczny, posiadający wątki dramatyczne jak i komiczne. Scenariusz stworzyła Nancy Dowd, a reżyserem został Lou Adler. Kanadyjska produkcja miała premierę w październiku 1982 roku.
Fabuła skupia się na siedemnastoletniej Corinne Burns, której matka zmarła na raka płuc. Od tamtej pory dziewczyna musiała zmierzyć się z tęsknotą i kiepską sytuacją finansową. Musiała utrzymać nie tylko siebie, ale i swoją młodszą siostrę. Postanowiła więc rozpocząć pracę w fast-foodzie. Corinne nie wiedziała, że jeden wywiad z reporterem na temat sytuacji w mieście, w przyszłości zrobi z niej ''gwiazdę''.Dziewczyna zwróciła na siebie uwagę poprzez styl wypowiedzi, który był niegrzeczny i wulgarny. Wkrótce została zwolniona z pracy, ale to sprawiło, że zrodził się w niej jeszcze większy bunt i gniew. Wszystkie te emocje chciała ''wyładować'' za pomocą muzyki. Stworzyła swój zespół, do którego zaangażowała siostrę Tracy i kuzynkę Jessice. Ich ''girlsband'' otrzymał nazwę ,,The Stains''. Corinne po wywiadzie stała się rozpoznawalna, szczególnie wśród lokalnej społeczności, a to zaowocowało zaproszeniem do supportu przed zespołami takimi jak: Metal Corpses i Looters. Liderzy tych grup wprowadzali nerwową atmosferę ze względu na różnice poglądów i rywalizację, ale dziewczyny postanowiły przyjąć propozycję wyjazdu razem z nimi w pierwszą, profesjonalną trasę koncertową. Otwierający występ ,,The Stains'' stał się pomyłką, która obnażyła wszystkie członkinie zespołu. Zostały wygwizdane i obrażone za brak profesjonalizmu i podstawowych umiejętności muzycznych. Corinne nienawidziła sprzeciwu i znów zareagowała brutalnie w stronę publiczności. Śmierć jednego z członków zespołu sprawiła, że przeciwnik został wyeliminowany, a ,,The Stains'' wciąż były w grze. Wokalistka czując się pewniej, przeszła kolejną metamorfozę, a jej punkowy look i wyzywające stroje stały się coraz bardziej intrygujące. Podczas koncertu zostaje utworzona dewiza zespołu ,,We are The Stains and we don't put out''. Te słowa znalazły odzwierciedlenie wśród kobiecej publiczności. Fanki zaczęły kopiować styl Corinne, a dziennikarze zauważyli, że ,,The Stains'' stały się bardzo ważnym elementem w kulturze feministycznej. Późniejsze romanse, roszady w zespołach i możliwość większego sukcesu sprawiły, że dziewczyny podpisały nowy kontrakt. Niestety okazał się kolejną porażką, a dodatkowo zostały oskarżone o sprzedanie się komercji, gdy tylko pojawiła się wizja dobrych pieniędzy. Sama Corinne została zaatakowana przez pewną dziewczynę, która wylała jej na głowę farbę do włosów. Rozwścieczona liderka zespołu chciała zemścić się na sponsorze, który według niej zniszczył karierę zespołu. Nie miała ochoty na przeprosiny i wspólne wznowienie koncertów. Ponowna wizyta w telewizji nie była dla niej przyjemna. Dziennikarz zarzucał jej to, że jest beznadziejnym przykładem idolki dla młodych dziewczyn, które chcąc być jak ona, diametralnie zmieniały swoje dotychczasowe postępowanie.
Przerwa od grania w pewnym stopniu zmotywowała członkinie zespołu do działania i zaraz potem zadebiutowały one na antenie MTV.
Film ten nie został ciepło przyjęty przez szeroką publiczność. Największą popularnością cieszył się figurując w ramówce Night Flight, czyli nocnego pasma w telewizji kablowej. Corinne powiela wszelkie schematy, którymi posługiwali się ówcześni punkowcy. Zawód miłosny, śmierć matki, niezadowolenie z sytuacji politycznej, słabe zarobki. To wszystko kumulowało się w młodej dziewczynie i wybuchło na scenie. Być może nie miała dobrze opanowanej techniki wokalu, ale w punku chodziło o mocne gitarowe brzmienie, które współgrało z mocnymi i wykrzyczanymi niekiedy emocjami. Im bardziej agresywna muzyka, tym większa chęć buntu wobec rzeczywistości. A rzeczywistość, w której żyła Corinne nie była taka jaką przedstawia się w bajkach.
Bardzo dobrym zabiegiem było wprowadzenie do obsady prawdziwych muzyków, którzy sprawili, że film stał się bardziej autentyczny.Wśród obsady znaleźli się m.in.: gitarzysta Sex Pistols- Steve Jones, perkusista Sex Pistols- Paul Cook, basista The Clash- Paul Simonon, wokalista The Tubes- John Waldo ''Fee'' Waybill i zespół Black Randy and the Metrosquad.
W obsadzie głównej widnieją: Diane Lane, Laura Dern, Marin Kanter i Ray Winstone.
Nic odkrywczego (z całym szacunkiem oczywiście).
Komentarze
Prześlij komentarz